poniedziałek, 27 maja 2013

SKRZYPEK NA DACHU





Nie mogłam odmówić sobie okazji do kolejnego spotkania z Tewjem, znanym mleczarzem z Anatewki. Ktoś mógłby pomyśleć: Ileż razy można oglądać jedno i  to samo? Ale co ja na to poradzę, że tak bardzo lubię jego humor, jego monologi z Bogiem, muzykę, piosenki i tańce żydowskie. Zobaczyłam kolejne wydanie Tewjego, jego rodzinę i mieszkańców żydowskiej Anatewki, usłyszałam pięknie wykonaną, moją ulubioną piosenkę 'To świt, to zmrok'.
Tym razem Opera Wrocławska przygotowała spektakl plenerowy, ze sceną ustawioną na dziedzińcu podwrocławskiego Zamku Topacz. Tak na marginesie - piękna okolica, gdzie warto wrócić na bliższe poznanie. Za widownię robiła zbudowana specjalnie na ten cel, metalowa konstrukcja z plastikowymi siedziskami. Pobożnym życzeniem byłaby ciepła gwiaździsta noc, niestety zapowiadało się mało ciekawie, bo prognozy pogody nie były optymistyczne. Spektakl trwa przecież kilka godzin (zaczął się po 21.00, a skończył dobrze po północy) i siedzenie pod chmurką, bez ruchu, do tego w towarzystwie wiatru, do przyjemnych nie należy. Żeby zimno nie przeszkadzało w odbiorze, ubraliśmy się na zimowo, i dodatkowo każdy miał swój koc. Zakutaliśmy się, jak kuracjusze podczas sjesty na tarasie nadmorskiego pensjonatu. Z przerażeniem patrzyłam na kobitki przybyłe w cienkich rajstopkach i w szpileczkach, ubrane w zwiewne szatki, jak do gmachu Opery. Pomyślano i o takich - były stoiska, na których sprzedawano  polarowe koce. Summa summarum było dobrze i na szczęście nie padał deszcz. Pan Bogusław Szynalski, jako Tewje, spisał się doskonale, chociaż i tak w moim sercu nikt nie ma tak ciepłego miejsca w tej roli, jak Pan Zdzisław Skorek (niestety zmarł w zeszłym roku, 21 sierpnia). Spektakl, jak zwykle, bardzo widowiskowy, nie mógł się nie podobać. 
Mój aparat jest zbyt kiepski, by oddać chociaż w części, co można było zobaczyć na scenie, dlatego odsyłam tutaj.

wtorek, 21 maja 2013

MIÓD Z MNISZKA


Załapałam się na prawie już ostatnie kwiatki mniszka.  Kiedy kwitły obficie, nie znalazłam okazji, żeby wybrać się za miasto, na sielskie łąki oddalone od dróg. Miałam robić wino wg przepisu Marii z Pogórza Przemyskiego, ale że kwiatków trochę mało, będzie mój pilotażowy miód wg przepisu Natalis z bloga Zdrowi na co dzień. Blog Natalis to skarbnica przepisów, myślę, że z nie jednego jeszcze skorzystam. Warto tam zajrzeć :)



Mój pierwszy mniszkowy wypust. Miodzio!!!

poniedziałek, 13 maja 2013

piątek, 10 maja 2013

ANIELKA





Anielka przed wyjściem z domu...

... i po I Komunii Św. z Martynką (fot. Aneta Kolenda)





poniedziałek, 6 maja 2013

MAJÓWKA W WIELENIU























Śledząc prognozy pogody na długi majowy weekend, wiedzieliśmy, że wodne sporty trzeba będzie odłożyć na ciepłe dni lata, a póki co, dosiąść 'dwukołowych rumaków' i ruszyć przed siebie, by nacieszyć oczy soczystą zielenią wiosny. Trzeba przyznać, że okolica bogata jest w dobrze oznakowane ścieżki rowerowe, o zróżnicowanym stopniu trudności. Do wyboru mieliśmy drogi przez las, drogi biegnące pomiędzy polami uprawnymi, ścieżki rowerowe wzdłuż szos, albo po prostu asfaltowe jezdnie z towarzystwem przejeżdżających samochodów.  
W ciągu trzech dni przejechaliśmy 112 km (takie było wskazanie rowerowego licznika), odwiedziliśmy Sławę, Boszkowo, Olejnicę, Przemęt, Brenno, Wijewo, przejechaliśmy przez wiele wiosek i wioseczek, częstokroć o bardzo miłych nazwach (Spokojna, Śmieszkowo, Potrzebowo, Perkowo), wstąpiliśmy do Galerii Pana Marian Murka w Górsku
Nasyceni zapachami kwitnących drzew, śpiewem ptaków, zielenią pól i lasów, z obolałymi ‘siedzeniami’ padaliśmy zmęczeni, ale szczęśliwi, przy wieczornym ognisku.
Mimo wszystko dopisało nam też szczęście do pogody, bo tylko przez kilka godzin, drugiego rowerowego dnia, pokropił trochę mało dokuczliwy majowy deszczyk. Poranne chmury zapowiadały zgoła co innego, ale grunt, to nie dać się zastraszyć ich szarej groźbie ;)